چرا باید از مواد نگهدارنده در محصولات آرایشی بهداشتی استفاده شود؟
نگهدارنده در محصولات آرایشی بهداشتی
از مواد نگهدارنده در لوازم آرایشی برای جلوگیری از رشد باکتریهای مضر و کپک استفاده شود. مواد شیمیایی پارابنها و نگهدارندههای آزاد کننده فرمالدئید معمولاً از جمله مواد نگهدارنده در محصولات آرایشی و بهداشتی هستند.
پارابنها محلول در آب نیستند و میتوانند به پوست نفوذ کنند. درنتیجه، استفاده مداوم از محصولات آرایشی بهداشتی حاوی پارابن میتواند منجر به حسایست پوستی و در نتیجه بیماری شود. متأسفانه پارابنها تقریباً در تمام نمونههای ادرار بزرگسالان آمریکایی بدون در نظر گرفتن زمینههای قومی، اجتماعی و اقتصادی یا جغرافیایی یافت شده است.
نگهدارندههای آزاد کننده فرمالدئید به آرامی فرمالدئید را آزاد میکنند که باکتریهای موجود در محصولات پایه آب را از بین میبرد.
هر چه زمان نگهداری طولانیتر و دما بالاتر باشد، میزان فرمالدئید آزاد شده از نگهدارندههای آزادکننده فرمالدئید افزایش مییابد و در نهایت میتواند منجر به نگرانیهای شدیدتری برای سلامتی شود. سایر مواد نگهدارنده به عنوان جایگزین مواد شیمیایی مذکور در حال توسعه هستند.
چرا از مواد نگهدارنده در محصولات آرایش بهداشتی استفاده می شود؟
پوست ما بزرگترین عضو بدن ماست. این به عنوان یک مانع محافظ برای عناصر عمل میکند و به کنترل تنظیم حرارتی، عفونت و موارد دیگر کمک میکند. پوست ما واکنش نشان میدهد و میتواند با محیط اطراف خود سازگار شود و این شامل محصولات آرایشی است که ما روی پوست خود استفاده میکنیم.
PH مطلوب پوست بین 4-6.5 است. مقدار pH به اسیدی بودن یا قلیایی بودن یک محیط اشاره دارد. بسیاری از میکروارگانیسمها (به عنوان مثال، باکتریها، قارچها، مخمرها) نمیتوانند در محیطی با سطح pH کمتر از 4 یا بالاتر از 10 زندگی کنند، اما در محیطی با pH مشابه پوست ما رشد میکنند.
جهت ممانعت از رشد میکروارگانیسمها میتوان محصولاتی را در رنج pHای که در آن رشد نمیکنند تولید کرد، اما احتمالا این محصولات باعث تحریک یا آسیب به پوست شوند. از این رو، نگهدارندههایی انتخاب میشوند که علاوه بر ایجاد محیطی نامناسب برای میکروارگانیسمها، مقدار مطلوب pH برای سلامت پوست را داشته باشند.
محصولات آرایشی بهداشتی به طور کلی حاوی دو فاز آبی و روغنی هستند که در نهایت طی فرایندهایی به امولسیون تبدیل میشوند. همیشه مقدار آب نقش مهمی در فرمولاسیون دارد به هیمن دلیل میکروارگانیسمها به راحتی در آب رشد میکنند.
همچنین مواد افزودنی مؤثر بر پوست از جمله ویتامینها و بسیاری از مواد فعال موجود در لوازم آرایشی میتوانند محیط کشت خوبی برای میکروارگانیسمها ایجاد کنند.
نقش دیگر نگهدارندهها حفظ سلامتی و از بین بردن میگروارگانیسمهاییست که در طول استفاده از یک محصول آرایشی بهداشتی در محصول رخ میدهد.
در بسیاری از موارد، مصرفکنندگان محصولات آرایشی بهداشتی در حین استعمال دست خود را استریل نمیکنند. به همین دلیل هربار که دست خود را وارد شیشه لوسیون میکنیم یا پمپ را روی بطری لوسیون فشار میدهیم، باکتریهای جدیدی وارد محصولات میشوند که میتوانند به سرعت باعث آلودگی آن شوند.
استفاده از نگهدارندهها به دو دلیل است هم به دلیل حفاظت از مصرف کننده و هم به دلیل ثبات فرمولاسیون. رشد باکتریها و میکروبها میتوانند منجر به تخریب مواد موجود در محصول و در نتیجه کاهش پایداری فیزیکی و شیمیایی آن شود.
برای جلوگیری از چنین اتفاقاتی، فرمولاتورها مواد نگهدارنده را در فرمولاسیون خود استفاده میکنند. بسته به نوع نگهدارنده انتخاب شده، آنها میتوانند، الف) باعث کشتن میکروارگانیسمها و یا مهار رشد آنها و ب) محافظت از ساختار یک فرمول در برابر آلودگی میکروبی شوند.
علاوهبراین، میتوان با استفاده از تولید استریل و پر کردن مواد بستهبندی، از رشد میکروبی جلوگیری کرد و از آلودگی میکروبی در طول نگهداری و استفاده جلوگیری کرد.
با پیچیدهتر شدن فرمولاسیون، انتخاب و افزودن مناسب نگهدارندهها به یک مسئله مهم در فرمولاسیون تبدیل میشودکه دلایل آن در زیر بیان میشود:
نگهدارندهها میتوانند با سایر اجزای فرمولاسیون، به عنوان مثال، با امولسیفایر تعامل داشته باشند و منجر به تغییر ویسکوزیته یا جداسازی فاز شوند. بسته به ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی، نگهدارندهها بین فازهای مختلف پراکنده میشوند که ممکن است منجر به غلظت مؤثر بسیار کم در فاز آبی شود.
جذب شدن مواد نگهدارنده توسط پلیمرها در فرمولاسیون، کمپلکس شدن یا ایجاد مایسل نیز منجر به فعالیت ضد میکروبی بسیار کم شود. بنابراین؛ برای محافظت مناسب از فرمول یک محصول آرایشی بهداشتی، یک سیستم نگهدارنده با طراحی مناسب موردنیاز است که باید اثربخشی و ایمنی نگهدارنده در آن محصول آزمایش شود.
نگهدارندههای مختلف بر اساس ساختار شیمیایی خود روشهای متفاوتی برای عملکرد دارند.
جداول زیر برخی از انواع رایج نگهدارندههای مورد استفاده در فرمولاسیونهای آرایشی و ویژگیهای اصلی، طیف فعالیت و محدوده عملکرد و همچنین سطوح استفاده پیشنهادی را فهرست میکند.
نوع نگهدارنده | ویژگی ها | نمونهها |
اسیدهای اورگانیک |
|
اسیدهای بنزوئیک و نمکهایش
اسید سوربیک و مشتقات آن سالیسیلیک اسید و مشتقات آن اسید فرمیک و مشتقات آن اسید دهیدرواستیک اسید، اسید فرمیک، اسید آندسیلنیک، اسید سیتریک و … |
الکلها و فنلها |
|
تریکلوزان
فنوکسی اتانول الکل بنزیل دی کلرو بنزیل الکل فنتیل الکل |
پارابنها |
|
متیل پارابن
اتیل پارابن پروپیل پارابن بوتیل پارابن ایزو بوتیل پارابن نمکهای پارابن سدیم |
ترکیبات اوره / نگهدارندههای آزاد کننده فرمالدئید |
|
DMDM Hydantoin
ایمیدازولیدینیل اوره دیازولیدینیل اوره برونوپل |
ایزوتیازولین ها |
|
متیل ایزوتیازولین
بنزوایزوتیازولین متیل کلرو ایزوتیازولین CMIT/MIT |
ترکیبات آمونیوم چهارتایی (QAC) |
|
آلکیل (C12-22) تری متیل آمونیوم برومید و کلرید
بهنتریمونیم کلراید ستریمونیوم بروماید و تریمونیم کلرید لورتیمونیوم بروماید و لورتیمونیوم کلرید برمید استآرتیمونیوم و کلرید استآرتیمونیوم |
جهت دریافت مشاوره و خرید مواد اولیه ارایشی و بهداشتی با دکتر کمیکال از طریق صفحه “تماس با ما” در ارتباط باشید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.