ساخارین – ماده شیرین کننده مصنوعی

ساخارین نوعی قند مصنوعی یا شیرین کننده مصنوعی با فرمول شمیایی C7H5N3S است که عده‌ای به آن شکر مصنوعی هم می‌گویند. در ادامه راجع به آن توضیحات بیشتری داده‌ایم تا با این ماده آشناییت بیشتری پیدا کنید…

برای خرید مواد شیمیایی و فروش مواد اولیه صنایع غذایی با بالاترین کیفیت و قیمتی مناسب می‌توانید از طریق شماره زیر با کارشناسان بخش فروش دکتر کمیکال ارتباط برقرار کنید.

02166568403

ساخارین چیست؟

ساخارین یکی از قدیمی‌ترین شیرین کننده‌های مصنوعی موجود در بازار است. در واقع، بیش از 100 سال است که برای شیرین کردن غذاها و نوشیدنی‌ها از این نوع شیرین کننده استفاده می‌شود. برخی معتقدند که جایگزین کردن شکر با ساخارین به کاهش وزن، دیابت و سلامت دندان‌ها کمک می‌کند. البته برخی دیگر نیز در مورد بی‌خطر بودن شیرین کننده‌های مصنوعی، از جمله Saccharin، تردید دارند.

این شیرین کننده در آزمایشگاه با اکسید کردن ترکیب شیمیایی O-toluene sulfonamide یا انیدرید فتالیک ساخته می‌شود و به صورت پودر کریستالی و سفید است. نکته جالب این است که این شیرین کننده معمولاً به عنوان جایگزین قند استفاده می‌شود، زیرا حاوی کالری یا کربوهیدرات نیست! چرا که بدن انسان نمی‌تواند Saccharin را تجزیه کند و بدون تغییر باقی می‌ماند.

این ماده حدود 300 تا 400 برابر شیرین‌تر از شکر معمولی است، بنابراین برای داشتن طعم شیرین فقط به مقدار کمی نیاز دارید. با این حال می‌تواند طعم ناخوشایند و تلخی داشته باشد. به همین دلیل است که این شیرین کننده مصنوعی اغلب با سایر شیرین کننده‌های کم کالری یا بدون کالری ترکیب می‌شود.

خواص ساخارین

بر اساس تحقیقات، افراد از این نوع مواد شیرین کننده برای حفظ سلامتی و کنترل وزن استفاده می‌کنند. متخصصان معتقدند که Saccharin به ویژه برای افراد مبتلا به دیابت و افراد چاق مفید است و به کاهش حفره‌های دندانی کمک می‌کند.

البته در پاسخ به این سوال که آیا این ماده سطح قند خون را افزایش می‌دهد؟ باید گفت که اگرچه saccharin به عنوان یک شیرین کننده “بدون کالری” به بازار عرضه می‌شود، اما برخی مطالعه اخیر نشان داده‌اند که این نوع شیرین کننده هم سطح گلوکز خون را افزایش می‌دهد.  تصور می‌شود که این اثرات به دلیل تغییرات در باکتری‌های روده است که توسط شیرین کننده‌ها ایجاد می‌شود.

قند ساخارین

قند ساخارین چیست؟

Saccharin مزه تلخ یا فلزی نامطبوعی دارد. این ماده معمولاً به صورت نمک سدیم یا کلسیم استفاده می‌شود.  هر دو نمک بسیار محلول در آب هستند. این ماده، حدود 300 برابر شیرین‌تر از ساکارز است.  FDA ساخارین (در فرم‌های ساخارین آمونیوم، ساخارین کلسیم و ساخارین سدیم) را به‌عنوان شیرین‌ کننده در نوشیدنی‌ها در مقادیری که بیش از 12 میلی‌گرم در هر اونس مایع نباشد، به‌عنوان یک جایگزین شکر تایید کرده است.

عوارض ساخارین چیست؟

سازمان‌های بهداشت موافق هستند که Saccharin برای مصرف انسان بی‌خطر است. این سازمان‌ها شامل سازمان بهداشت جهانی (WHO)، سازمان ایمنی غذای اروپا (EFSA) و سازمان غذا و دارو (FDA) است. در اوایل سال 1970 میلادی برخی بر این باور بودند که مصرف آن می‌تواند سرطان‌زا باشد. اما مطاعات بعدی نشان دادند که در انسان هیچ ارتباط واضحی بین مصرف آن و خطر ابتلا به سرطان وجود ندارد.

با این حال، بسیاری از کارشناسان بر این باورند که مطالعات مشاهده‌ای برای رد این که هیچ خطری وجود ندارد کافی نیست و همچنان توصیه می‌کنند که افراد از مصرف Saccharin اجتناب کنند. FDA مصرف روزانه قابل قبول این شیرین کننده را 5 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تعیین کرده است.

البته قرار گرفتن مستقیم در معرض آن میتواند پوست را تحریک کند و در غلظت‌های بسیار بالا، به ویژه در افراد مستعد، ممکن است باعث حساسیت پوستی شود. اگر آلرژی ایجاد شود، قرار گرفتن در معرض بسیار کم در آینده می‌تواند باعث خارش و بثورات پوستی شود.

قرص ساخارین

قرص ساخارین چیست؟

این پودر شیرین کننده با نام سدیم ساخارین یا بنزوسولفیمید نیز شناخته می‌شود. همچنین بیش از 80 سال است که به صورت تجاری در ایالات متحده تولید می‌شود.

بنابراین قرص این ماده یک شیرین‌ کننده مصنوعی است که در تولید غذاهای مختلف استفاده می‌شود و مصرف آن می‌تواند برای بیماران دیابتی مفید باشد، زیرا این ماده مستقیماً بدون هضم از سیستم گوارش انسان عبور می‌کند.

Saccharin به صورت تجاری در چهار شکل موجود است:

1. ساخارین اسید
2. ساخارین سدیم
3. ساخارین پتاسیم
4. ساخارین کلسیم

ساخارین سدیم به دلیل حلالیت بالا، پایداری و هزینه تولید پایین، رایج‌ترین شکل مورد استفاده است. اصطلاح “saccharin” گاهی اوقات به معنای عمومی برای در بر گرفتن آن و نمک‌های آن به کار برده می‌شود.