بایگانی دسته ی مقالات کاغذ سازی

حلال شیمیایی چیست؟

حلال یک ماده شیمیایی است که ماده شیمیایی دیگری را حل می‌کند و محلولی به صورت مخلوط همگن تشکیل می‌دهد. حلال شیمیایی جزء موجود در محلول است که بیشترین مقدار را دارد و شکل فیزیکوشیمیایی ماده را به صورت جامد، مایع یا گاز تعیین می‌کند. به عبارت دیگر حلال بخشی است که معمولاً بیش از 50% یک محلول را تشکیل داده است، در حالی که حل‌شونده بخشی است که در حلال مخلوط می‌شود. به‌طور معمول، حل‌شونده کمتر از 50٪ محلول است. حلال‌ها معمولاً اما نه لزوماً همیشه مایع هستند و همچنین می‌توانند گاز یا جامد باشند.

کاربرد حلال شیمیایی

صنعت چسب و پوشش

چسب‌ها و درزگیرها از پلیمرهای مختلفی تولید می‌شوند. انتخاب آن‌ها و ترکیب آن‌ها از انتخاب حلال شیمیایی مناسب استفاده می‌کند. بیشتر سیستم‌های حلال شیمیایی برای بهینه‌سازی حلالیت پلیمر اولیه طراحی شده‌اند. چسب‌ها را می‌توان به آنهایی تقسیم کرد که با واکنش شیمیایی و پیوندهایی که به دلیل فرایندهای بدنی پیوند دارند، ایجاد می‌شوند.

فروش حلال صنعتی با دریافت نمونه محصول از دکتر کمیکال

چسب‌های واکنشی شیمیایی بر اساس روش تولید که شامل پلیمریزاسیون، پلی ادیشن یا تراکم پلیمری به سه دسته تقسیم می‌شوند.

چسب‌های پیونددهنده فیزیکی شامل چسب‌های حساس به فشار و تماس، چسب‌های مذاب یا محلول و پلاستیکول‌ها هستند.

چسب‌های پلیمریزاسیون از سیانواکریلات (بدون حلال)

چسب‌های بی‌هوازی (حاوی حلال‌ها نیستند اما نیاز به پرایمر پلاستیک و بعضی از فلزات که محلول‌های نفتالین مس هستند) چسب قابل‌استفاده در برابر اشعه ماورای بنفش (ترکیبات بدون حلال پلی‌اورتان و اپوکسی) نیاز دارند.

چسب‌های حساس به فشار و تماس از انواع مختلفی از پلیمرها از جمله استرهای اسید آکریلیک، پلی ایزوبوتیلن، پلی استرها، پلی کلروپرون، پلی اورتان، سیلیکون، کوپلیمر استایرن بوتادین و لاستیک طبیعی ساخته شده است. به استثنای چسب‌های استری آکریلیک اسید که می‌توانند به عنوان محلول، امولسیون، UV 100٪ مواد جامد و سیلیکون قابل ترمیم (که ممکن است فقط اثری از حلال‌ها باشد) پردازش شوند، همه لاستیک‌های باقیمانده در درجه اول با مقادیر قابل توجهی از حلال‌ها مانند حلال‌های هیدروکربن ساخته می‌شوند (به طور عمده هپتان، هگزان، نفتا)، کتون (عمدتاً استون و متیل اتیل کتون)، و حلال‌های آروماتیک (عمدتا تولوئن و زایلن).

چسب‌ها و پلاستیسول‌های مذاب حاوی حلال‌ها نیستند. گروه چسب محلول شامل محصولاتی است که از سیستم‌های حلال پلیمری زیر تهیه شده است: نیترو سلولوز (حلال‌های معمولی شامل ترکیبات حلال معمولاً از یک کتون یا استر، الکل و هیدروکربن انتخاب شده از ایزوپروپانول، 2- بوتیل هگزانول، آمیل استات، استون، متیل اتیل کتون)، لاستیک نیتریل (حلال اصلی – متیل اتیل کتون)، پلی کلرو پرون که معمولاً در مخلوطی از حلال‌ها از جمله کتون یا استر، هیدروکربن آروماتیک و آلیفاتیک آلی که از نفتا، هگزان، استون، متیل اتیل کتون، بنزن، تولوئن و پلی‌وینیل استات (آب) حل می‌شود.

درزگیرهای اکریلیک پایه آب هستند؛ اما ممکن است حاوی اتیلن و پروپیلن گلیکول، روغن‌های معدنی و مینرال اویل نیز باشند. همچنین درزگیرهای اکریلیک مبتنی بر حلال وجود دارد که حاوی مقادیر قابل‌توجهی از حلال‌های شیمیایی مانند روغن‌های معدنی، تولوئن و زایلن است. درزگیرهای پلی سولفید معمولاً حاوی تولوئن هستند؛ اما از متیل اتیل کتون نیز استفاده می‌شود.

گروه سیلانت کلاس B حاوی حلال‌های شیمیایی قابل‌ملاحظه‌ای بیشتر است (تا 40٪ حجم) اما برخی موارد استثنا نیز وجود دارد. درزگیرهای PVC بر پایه پلاستیسول‌ها ساخته شده‌اند و بدون حلال‌ها می‌توان آنها را ساخت. درزگیرهای مبتنی بر لاستیک بوتیل معمولاً حاوی هیدروکربن‌ها (C6-C12) هستند.

درزگیرهای مبتنی بر استایرن – بوتادین – استایرن معمولاً مقادیر زیادی از حلال‌های شیمیایی را از یک گروه انتخاب می‌کنند که شامل تولوئن، هپتان، هگزان، متیل اتیل کتون، ایزو بوتیل ایزو بوتیرات، n-amyl استات، آمیل کتون است. آنها معمولاً در مخلوط‌های حلال پردازش می‌شوند. پلی کلرو پرون معمولاً در مخلوطی از حلال‌ها از جمله کتون یا استرها و هیدروکربن‌های آروماتیک و آلیفاتیک حل می‌شود. این لیست شامل نفتا، هگزان، استون، متیل اتیل کتون، بنزن و تولوئن است.

صنعت آسفالت

محصولات ساختمانی بیشماری از آسفالت و ذغال سنگ برای کاربردهایی همچون سیلر درایو، آسفالت برش، سیمان، آغازگر بتونی، مخلوط سرد بتن، سیمان سقف، پرکننده اتصالات انبساط، مایعات پچ، ضد آب غشاهای مایع ضدعفونی و روکش لوله ساخته شده است. تمام این محصولات حاوی حلال شیمیایی هستند.

ساده‌ترین فرمولاسیون مخلوط آسفالت و (معمولاً) روغن‌های معدنی است که برای آب‌بندی، پرایمری و پوشش بتن مورداستفاده قرار می‌گیرد. پیشرفته‌ترین محصولات از نظر فن آوری برای ضد آب و پوشش خط لوله استفاده می‌شود. این محصولات همچنین بر اساس پراکندگی آسفالت در حلال شیمیایی، اما با افزودن پلیمر تقویت می‌شوند.

افزودن پلیمر، رفتار پلاستیک آسفالت را اصلاح‌کرده و آن را بیضوی می‌کند. معمولاً حلال‌های شیمیایی اضافی برای بهبود حلالیت در اجزای پلیمری اضافه می‌شوند. پلی‌اورتان‌های واکنشی اغلب مورداستفاده در اصلاح ضد آب غشاهای مایع هستند. تولوئن و زایلن ترکیب آسفالت هستند که اغلب از حلال‌های شیمیایی اضافی استفاده می‌شوند. این مواد به دلیل تبخیر حلال تا حدی جامد می‌شوند. خواص الاستومری آنها از پسوندهای زنجیره‌ای و واکنش‌های متقابل زنجیره‌ای حاصل می‌شود که یک شبکه پلیمری داخلی را تشکیل می‌دهند که آسفالت را تقویت می‌کند.

صنایع محصولات آرایشی و بهداشتی

چندین محصول آرایشی حاوی حلال هستند. از جمله این موارد می‌توان به لاک ناخن، پاک‌کننده لاک ناخن، عطر، رنگ مو، پاک‌کننده‌های عمومی، اسپری مو و لوسیون اشاره کرد. در بیشتر موارد، اتانول تنها حلال شیمیایی است. لاک ناخن و پاک‌کننده لاک ناخن حاوی انواع زیادی از حلال‌های شیمیایی است.

نیتروسلولز، پلی‌استر، کوپلیمر استر اکریلیک و متاکریلیک استر، رزین فرمالدئید، بوتیرات استات سلولز متداول‌ترین پلیمرها در فرمولاسیون‌های لاک ناخن هستند. حلال‌ها باتوجه‌به پلیمر مورداستفاده انتخاب شدند. حلال‌ها شامل استون، متیل استات، اتیل استات، بوتیل استات، متیل گلیکول استات، متیل اتیل کتون، متیل ایزوبوتیل کتون، تولوئن، زایلن، ایزوپروپیل الکل، متیل کلروفرم و نفتا است.

حلال‌ها بخش عمده‌ای از ترکیب را معمولاً حدوداً 70٪ تشکیل می‌دهند. اصلاح برای بهبود انعطاف‌پذیری و دوام لاک ناخن در حال انجام است. تلاش‌های دیگر جهت بهبود خواص ضدقارچی، ازبین‌بردن کتون‌ها و رزین‌های فرمالدئید (کتون‌ها به دلیل سمیت و بوی تحریک‌کننده آنها و رزین‌های فرمالدهید به دلیل کمک به درماتیت) و ازبین‌بردن زردی انجام شده است.

استون قبلاً تنها حلال شیمیایی مؤثر بسیاری از برطرف‌کنندگان لاک ناخن بود. هنوز مورداستفاده قرار گرفته است؛ اما تلاش فعلی برای ازبین‌بردن استفاده از کتون‌ها در جوش دهنده‌های ناخن وجود دارد. ترکیبات مورداستفاده بیشترین ایزوپروپانول / اتیل استات و اتیل استات / ایزوپروپانول / 1،3- بوتانیدول هستند.

پاک‌کننده‌های عمومی مورداستفاده در سالن‌های آرایش مو حاوی ایزوپروپانول و اتانول هستند. اسپری مو حاوی اتانول است که ترکیبی از اتان، پروپان، ایزبوتان و بوتان هستند. در معرض شیمیایی در سالن‌های آرایشگاه، اگرچه غلظت بالایی از اتانول وجود دارد، اما سطح شناسایی شده زیر حد NIOSH است. غلظت‌ها در سالن‌های بدون تهویه (حدود 3 برابر بیشتر) از سالن‎‌هایی که در سالن‌های تهویه مطبوع اندازه‌گیری می‌شوند. غلظت کمی از تولوئن نیز یافت می‌شود، که احتمالاً از اجزای رنگ ناشی می‌شود.

حلال شیمیایی در داروسازی

از حلال‌ های آلی معمولاً در صنایع داروسازی به عنوان محیط واکنش، جداسازی و تصفیه محصولات سنتز و همچنین برای تمیز کردن تجهیزات استفاده می‌شود.

از آنجاکه حلال‌های شیمیایی باقیمانده در محصولات نهایی مواد مطلوب نیستند، ممکن است از روش‌های مختلفی برای حذف آنها استفاده شود، مشروط بر اینکه آنها معیارهای ایمنی را رعایت کنند.

پس از فرایند خشک کردن، باید تجزیه و تحلیل ها انجام شود تا بررسی شود که آیا مقادیر حلال‌های شیمیایی مورد استفاده در هر مرحله از تولید از حد قابل قبول تجاوز نمی‌کند. همچنين حلال‌های جديد مانند مايعات فوق بحرانی يا مايعات يونی برای جايگزينی حلال‌های آلی در فرايندهای توليد دارو ساخته شده‌اند.

حلال‎‌های شیمیایی ارگانیک به طور مداوم در فرایندهای تولید داروسازی حضور دارند. صنعت داروسازی به ازای هر مقدار محصول نهایی یکی از بزرگ‌ترین کاربران حلال‌های آلی است. حلال‌های شیمیایی معمولاً در هر مرحله از مسیر سنتز یک ماده فعال یا مواد تحریک کننده و بعضی اوقات در طی فرمولاسیون فراورده‌های دارویی استفاده می‌شوند.

به دلیل برخی از موانع جسمی و شیمیایی، حلال‌های آلی با روش‌های تولیدی، از جمله خشک شدن در دمای بالا تحت فشار و یا لیوفیلیزاسیون نمی‌توانند کاملاً از محصول حذف شوند.

معمولاً مقادیر کمی از حلال‌ها ممکن است در محصول نهایی باقی بمانند که به آنها حلال باقیمانده (RS) گفته می‌شود و معمولاً به عنوان ناخالصی‌های فرار آلی (OVI) نیز شناخته می‌شوند. علاوه‌براین، یک محصول دارویی ممکن است توسط حلال‌های آلی از بسته بندی، انبار، یا از حمل‌ونقل نیز آلوده شود.

به طور کلی، به دلایل عینی، صنعت داروسازی یک شاخه سخت تنظیم شده از تولید است. به همین دلیل است که براساس سمیت هر حلال، محدودیت‌های RS برای محصولات دارویی و مواد اضافی توسط انجمن‌های مختلف تعیین شده است.

استفاده‌های معمولی از حلال‌های شیمیایی، در سنتز حلالیت (محیط واکنش)، استخراج و تبلور (خالص سازی) است. حلال‌های شیمیایی همچنین ممکن است به عنوان واکنش‌دهنده یا کاتالیزور در واکنش‌ها شرکت کنند.

تقطیرهای آزئوتروپ یا استخراج به عنوان عملکرد اصلی حلال‌ها در مرحله واکنش، حلالیت است. به عنوان رسانه واکنش، حلال‌ها با شکستن نیروهای منسجم که محلول‌های بلوری و مایع را در کنار هم نگه داشته می‌شوند، واکنش املاح را بیشتر می‌کنند.

به همین دلیل تحقیقات زیادی برای درک و پیش بینی خواص حلال‌ها انجام شده است که از همه جنبه‌های رفتار شیمیایی دارای اهمیت هستند. علاوه‌براین، حلال‌های شیمیایی همچنین می‌توانند بخشی از یک واکنش سنتز به عنوان معرف یا کاتالیزور باشند.

فرایند استخراج مرحله بعدی تولید API است، جایی‌که یک ماده دارویی با حلال‌های ارگانیک ارتباط دارد. در این فرایند، محصولات سنتز از بقایای واکنش پس از واکنش جدا می‌شوند. معمولاً جداسازی مایع – مایع بین فرکشن‌های آلی و معدنی انجام می‌شود.

انواع حلال‌ها در فرایند استخراج به عنوان مثال استفاده می‌شوند. حلال‌های کلر دار مانند دی کلرومتان یا کلروفرم و همچنین کتون‌ها، اترها، استرها و الکل در استخراج پس از یک فرایند تخمیر، از حلال‌های آلی مانند الکل، تولوئن، استون، استات یا متیلن کلرید استفاده می‌شود.

تلاش برای کاهش مصرف حلال شیمیایی در تولید مواد مختلف، نیاز به اطلاعات پیش زمینه در مورد موجودی فعلی، دلایل انتخاب حلال‌های شیمیایی خاص، تأثیر حلال‌های شیمیایی مختلف بر روی خواص محصولات نهایی، روندهای آینده و امکاناتی برای جایگزینی حلال شیمیایی در حوزه‌های مختلف تولید و صنایع انجام شده است.

انواع حلال های شیمیایی

انواع حلال را می‌توان به دو دسته کلی حلال های آلی و حلال های معدنی تقسیم کرد. حلال‌های معدنی حاوی عنصر کربن نیستند. رایج‌ترین حلال‌های معدنی آب و آمونیاک مایع هستند در حالی که حلال‌های آلی مانند الکل‌ها، گلیکول اترها حاوی کربن و اکسیژن در ساختار خود هستند.

همچنین حلال‌ها را می‌توان به طور کلی به دو دسته تقسیم کرد: قطبی و غیرقطبی. یک مورد خاص جیوه است که محلول‌های آن به عنوان آمالگام شناخته می‌شود. همچنین محلول‌های فلزی دیگری نیز وجود دارند که در دمای اتاق مایع هستند. به‌طورکلی، ثابت دی الکتریک حلال معیار تقریبی از قطبیت حلال را ارائه می‌دهد.

حلال قطبی نوعی حلال است که بارهای جزئی یا گشتاورهای دوقطبی زیادی دارد. پیوندهای بین اتم‌ها دارای الکترونگاتیوی بسیار متفاوت اما قابل اندازه‌گیری هستند. یک حلال قطبی می‌تواند یون‌ها و سایر ترکیبات قطبی را حل کند. در واقع حلال‌های قطبی مولکول‌های دوقطبی قوی هستند که از طریق پیوند هیدروژنی نیز با دیگر مواد برهمکنش دارند.

حلال های قطبی نیز اغلب باعث شکستن پیوندهای کووالانسی املاح یونیزاسیون این املاح می‌شوند. رایج‌ترین حلال‌های مورد استفاده در سیستم‌های دارورسانی، حلال‌های قطبی، از جمله، آب و الکل هستند. به حلال‌های قطبی دیگری مانند الکل‌ها، آلدئیدها و کتون‌های قند و سایر ترکیبات گروه‌های -OH نیز می‌توان اشاره کرد.

حلال‌های غیرقطبی خاصیت دوقطبی کمی دارند یا اصلاً ندارند. اگرچه آنها نمی‌توانند به‌طور مستقل دوقطبی تشکیل دهند؛ اما می‌توانند از برهمکنش‌های دوقطبی- دوقطبی برای حل املاح مناسب استفاده کنند. حلال‌های غیرقطبی دارای ثابت دی الکتریک بین 1 تا 20 هستند و شامل روغن‌های تثبیت شده، تتراکلرید کربن و کلروفرم می‌شوند. املاح یونی و قطبی در حلال‌های غیرقطبی حلالیت کمی دارند یا اصلاً حل نمی‌شوند. با این حال، روغن‌ها، چربی‌ها و اسیدهای چرب به خوبی در حلال‌های غیرقطبی حل می‌شوند.

انواع حلال های آلی

حلال های آلی ساختار مشترکی دارند. حلال‌های آلی هم ممکن است طبیعت آب‌گریز و هم آبدوست داشته باشند. حلال‌های آلی خواص فیزیکی و شیمیایی مختلفی از خود نشان می‌دهند که در زیر آورده شده است:

• در طبیعت فرار هستند – حلال‌های فرار آنهایی هستند که توانایی تبخیر دارند. به دلیل ماهیت فرار حلال‌های آلی وقتی در هوا آزاد می‌شوند، بوی آنها در فضا حس می‌شود.
• نقطه جوش پایینی از خود نشان می‌دهند، گفته می‌شود که حلال‌های آلی نقطه جوش بسیار پایینی دارند. به دلیل این نقطه جوش پایین، آنها بسیار فرار هستند.
• مایعات بی‌رنگ هستند و وزن مولکولی کمتری دارند. حلال‌های آلی فرار و با وزن مولکولی کم هستند و به شکل مایع در دمای اتاق وجود دارند.

براساس ساختار و گروه عملکردی، می‌توان حلال‌های آلی را به شکل‌های مختلفی دسته بندی کرد:

1. حلال‌های آلیفاتیک: این حلال‌ها متعلق به کلاس آلکن‌ها هستند. گفته می‌شود که آنها طبیعت غیرقطبی دارند. برخی از کاربردهای این‌گونه حلال‌ها عبارتند از استخراج روغن، رنگ، رنگ، داروسازی، پلیمریزاسیون و چسب.
2. حلال‌های آروماتیک: این حلال‌ها مانند حلال آلیفاتیک، حلال‌های غیرقطبی هستند. آنها به عنوان حلال‌های صنعتی برای چسب‌ها، رنگ‌ها، جوهرهای چاپ، فرایندهای استخراج، کاهش‌دهنده، در حشره‌کش‌ها و غیره استفاده می‌شوند.
3. حلال‌های کربونیل: این حلال‌ها شامل استرها می‌شود که دارای خواص قطبی هستند و در پاک‌کننده‌های رنگ ناخن، پاک‌کننده‌های الکترونیکی، تخته‌های مدار، کافئین زدایی، در چسب‌ها و همچنین در مواد طعم‌دهنده غذا استفاده می‌شوند.
4. برخی از حلال‌های آلی دیگر شامل الکل‌ها هستند که در کاربردهای مختلف صنعتی و تجاری استفاده می‌شوند.

حلال پروتیک

یک حلال پروتیک از مولکول‌هایی تشکیل شده است که ممکن است به‌عنوان دهنده پیوند هیدروژنی عمل کنند. آب، الکل و اسیدهای کربوکسیلیک نمونه‌هایی از حلال‌های پروتیک هستند. برخلاف آن حلال‌هایی که نمی‌توانند به عنوان اهداکننده پیوندهای هیدروژنی عمل کنند، حلال‌های آپروتیک در نظر گرفته می‌شوند.

ترکیباتی که با فرمول کلی ROH قابل توصیف هستند، حلال‌های پروتیک قطبی هستند. قطبیت حلال‌های پروتیک قطبی از دوقطبی پیوند O-H حاصل می شود. اندازه کوچک اتم هیدروژن و تفاوت زیاد در الکترونگاتیوی اتم اکسیژن و اتم هیدروژن جداسازی مولکول‌های شامل گروه OH از این گروه از ترکیبات قطبی را تضمین می‌کند و دقیقاً به همین دلیل است که حلال پروتیک به عنوان دهنده پیوند هیدروژنی عمل می‌کند.

حلال آپروتیک

حلال آپروتیک پروتون آزاد نمی‌کند؛ اما ممکن است به‌عنوان یک حلال ساده عمل کند، جایی که قطبیت اندازه‌گیری شده توسط ثابت دی الکتریک قابل توجه است، یا ممکن است به‌عنوان یک گیرنده پروتون یعنی پایه آپروتیک عمل کند. حلال‌های آپروتیک ترکیبات قطبی مایعی هستند که فاقد اتم‌های هیدروژن قابل تجزیه هستند.

اجزا شیمیایی مانند پیوندهای O-H و N-H در این حلال‌ها وجود ندارند. بنابراین؛ گروه‌های هیدروکسیل (-OH) و گروه‌های آمین (-NH2) در حلال‌های آپروتیک وجود ندارند و قادر به تشکیل پیوند هیدروژنی نیستند.

حلال‌های آپروتیک همراه حلال‌های پروتیک توانایی حل کردن یون را دارند. کمبود هیدروژن اسیدی در این حلال‌ها وجود دارد و یون هیدروژن آزاد نمی‌کنند. حلال‌های آپروتیک قطبی دارای مقادیر ثابت دی الکتریک حداقلی یا متوسط هستند. نمونه‌هایی از حلال‌های آپروتیک شامل اتر، متیلن کلرید و هگزان است.

حلال های شیمیایی آلی در مراحل تولید میکروبی

حلال‌های شیمیایی ترکیبات موجود در کره زمین نیستند. در شرایط طبیعی، حضور آنها در مقادیر قابل‌توجهی محدود به مناطق خاص می‌شود. فقط تعداد محدودی از حلال‌های شیمیایی منشأ بیولوژیکی دارند و برخی ممکن است در طبیعت به غلظت‌های بالاتری برسند. بهترین نمونه شناخته شده اتانول است. بااین‌حال، بوتانول و استون نیز به‌راحتی توسط میکروب‌ها تشکیل می‌شوند و ممکن است غلظت‌های بالایی در آن ایجاد شود.

در حقیقت، در آغاز قرن بیستم، امکانات تولید بسیار بزرگی برای تولید میکروبی بوتانول و استون در حال بهره‌برداری بود. علاوه بر این، ترپن‌ها حلال‌های طبیعی هستند که به طور عمده توسط گیاهان تولید می‌شوند و در محلی می‌توانند به غلظت‌های بالایی برسند. به‌عنوان‌مثال، لیمونن در قطرات ریز در پوست پرتقال وجود دارد. همه این حلال‌ های شیمیایی برای سلول‌های میکروبی سمی هستند.

با پیشرفت صنعت شیمیایی، این تصویر به طرز چشمگیری تغییر کرده است. در مکان‌های آلوده، میکروارگانیسم‌ها ممکن است با غلظت‌های زیادی با تعداد زیادی حلال شیمیایی مواجه شوند. فقط با چند مورد استثنا، معلوم شد که اگر غلظت میکروب‌ها کم باشد قادر به تخریب این ترکیبات هستند.

این پتانسیل تخریب‌پذیر باتوجه‌به مقادیر کمیاب که ممکن است به‌صورت محلی در بیوسفر طبیعی وجود داشته باشد، غیرمنتظره نیست. اما قرارگرفتن در معرض سلول‌ها در غلظت‌های بالای غیرطبیعی این حلال‌ها معمولاً منجر به غیرفعال‌شدن برگشت‌ناپذیر و در نهایت مرگ آنها می‌شود.

صنایع شیمیایی تا حد زیادی مبتنی بر فرایندهای مبتنی بر حلال شیمیایی است. اما در فرایندهای بیوتکنولوژیک معمولاً میکروب‌ها در یک سیستم مبتنی بر آب مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرند. این رویکرد باتوجه‌به ترجیح میکروب‌ها برای آب و مشکلات حلال شیمیایی برای سلول‌های کامل کاملاً قابل‌درک است.

حلال‌های شیمیایی اغلب برای استخراج محصولات از فاز آبی استفاده می‌شوند؛ اما تنها پس از اتمام مراحل تولید. در این مرحله، صدمه به سلول‌های کامل اهمیتی ندارد. در هر دو صنعت شیمیایی و بیوتکنولوژی، حلال‌های شیمیایی آلی به دلیل ماهیت محصول یا بستر، مزایای زیادی نسبت به آب دارند.

در نتیجه، طی دهه‌های گذشته بسیاری از فرصت‌ها برای استفاده از حلال‌ شیمیایی در فرایندهای بیو کاتالیستی مورد بررسی قرار گرفته است. هرچه سیستم بیو کاتالیستی ساده‌تر باشد، استفاده از حلال‌های شیمیایی پیچیده‌تر است.

دسته بندی حلال های شیمیایی آلی

حلال‌های شیمیایی، در سنتز حلالیت (محیط واکنش)، استخراج و تبلور (خالص‌سازی) کاربرد گسترده‌ای دارند. حلال‌های شیمیایی همچنین ممکن است به‌عنوان واکنش‌دهنده یا کاتالیزور در واکنش‌ها شرکت کنند. لیستی از انواع حلال‌های موردنیاز صنایع مختلف را می‌توانید در اینجا مشاهده کنید.

در میان انواع بی‌شمار حلال‌های شیمیایی آلی، مواردی که اغلب برای واکنش‌های آنزیمی مورداستفاده قرار می‌گیرند چندان نیستند و باتوجه‌به اهمیت محتوای آب حلال‌های آلی موردنظر، ممکن است در یکی از دسته‌بندی‌های زیر قرار بگیرند.

حلال‌ های آلی امتزاج‌ پذیر با آب

این حلال‌های آلی با دمای واکنش در آب واکنش‌پذیر هستند. هر نوع سیستم حلقی با نسبت 0 تا 100٪ از حلال به آب می‌تواند از این نوع حلال تهیه شود. توجه داشته باشید که برخی از حلال‌های آلی که دارای حلالیت در آب محدود در دمای محیط هستند و ازاین‌رو به‌عنوان آب غیرقابل‌قبول تلقی نمی‌شوند، در درجه حرارت بالا قابل اختلاط می‌شوند.

• متانول
• اتانول
• اتیلن گلایکول
• گلیسرول
• دی متیل فرمامید
• دی متیل سولفوکسید
• استون
• فرمالدهید
• دی اکسان

حلال های آلی امتزاج ناپذیر با آب

الکل ها

• ایزوپروپیل الکل
• بوتیل الکل
• آمیل الکل
• اکتانول
• استر ها
• متیل استات
• اتیل استات
• ان- بوتیل استات
• هگزیل استات

آلکیل هالیدها

• دی کلرو متان
• کلروفرم
• کربن تتراکلرید
• تری کلرو اتان

اترها

•  دی اتیل اتر
• دی پروپیل اتر
• دی ایزوپروپیل اتر
• دی بوتیل اتر
• دی پنتیل اتر

حلال های آلی نامحلول در آب

هیدروکربن های آلیفاتیک

• n– هگزان
• n– هپتان، ایزواکتان

هیدروکربن های آروماتیک

• بنزن
• تولوئن

هیدروکربن های آلیفاتیک حلقوی

• سیکلوهگزان

حلال های هیدروکربنی

نفت و گاز طبیعی فراوان‌ترین و مقرون‌به‌صرفه‌ترین منابع هیدروکربن است. گاهی اوقات از نفتا برای توصیف روغن مایع کم‌جوش و محصولات مایع گاز طبیعی با دامنه جوش از 15.6 درجه سانتی‌گراد (60 درجه فارنهایت) تا 221 درجه سانتی‌گراد (430 درجه فارنهایت) استفاده می‌شود. این گروه بزرگ از ترکیبات می‌توانند از نظر ساختاری به‌عنوان آلیفاتیک و آروماتیک طبقه‌بندی شوند.

هیدروکربن‌های آلیفاتیک شامل آلکان‌های اشباع شده (پارافین‌ها)، آلکن‌های اشباع نشده (الفین) و آلکین‌ها (استیلن‌ها) و سیکلوپارافین‌ها (نفتن‌ها) هستند. پارافین‌ها می‌توانند خطی مانند n- بوتان ،n- پنتان و n- هگزان باشند و شاخه‌هایی مانند ایزوبوتان، ایزوپنتان، ایزو هگزان و غیره شاخه‌ای باشند.

نمونه‌ای از الفین‌ها اتیلن است. سیکلوپارافین، سیکلوپنتان و سیکلوهگزان. این ترکیبات از بنزین طبیعی و روغن‌های نفتی تشکیل شده‌اند که به طور معمول دارای هزاران هیدروکربن با وزن مولکولی از متان تا حدود 50,000- 100,000 دالتون هستند.

پس از پالایش، نفت خام به گازهای هیدروکربن (متان، اتان، پروپان و بوتان)، تقطیرهای سبک (نفتا و روغن‌های تصفیه شده)، تقطیرهای میانی (روغن گاز و روغن جاذب)، تقطیرهای سنگین (روغن‌های فنی، موم پارافین و روغن‌های روان‌کننده)، مواد باقیمانده روغن سوخت باقیمانده موم، آسفالت و کک و لجن پالایشگاه (کک اسید، اسید سولفونیک، روغن‌های سوختی سنگین و اسیدسولفوریک) تقسیم می‌شوند.

محصولات ویژه حلال های شیمیایی:

خرید ایزوپروپیل الکل

خرید حلال 402

خرید دی متیل فرمامید

خرید گیلسیرین

خمیر کاغذ چیست؟

خمیر کاغذ اصطلاحی است که برای توصیف انواع آماده‌سازی دوغاب مورد استفاده برای تولید کاغذ و محصولات کاغذی استفاده می‌شود. خمیرها یا از چوب یا الیاف پنبه تولید می‌شوند و از “پختن” خرده‌های چوب یا الیاف پنبه در محلول آب و مواد شیمیایی مختلف ساخته می‌شوند تا آنها را به قوام مناسب برای طی کردن محصولات نهایی کاهش دهند.

هر دو چوب سخت و نرم که از منابع پایدار برداشت می‌شوند برای تولید خمیر کاغذ بر پایه چوب استفاده می‌شوند. در مورد خمیرهای برپایه پنبه، از خمیرهای پنبه‌ای خام یا برش‌های پارچه بازیافتی برای تولید کاغذهای با کیفیت بالاتر نسبت به کاغذهای ساخته شده با خمیر چوب استفاده می‌شود. پس از تولید، خمیر را می توان بلافاصله مورد استفاده قرار داد، در خمره‌ها نگهداری کرد، یا برای استفاده بعدی خشک و بسته‌بندی کرد. (سایت منبع)

پلی آلومینیوم کلراید نوعی ترکیب پلمیری است که در صنایع تصفیه آب و پساب‌ها برای کاغذسازی و به عنوان منعقدکننده‌ها استفاده می‌شود.

پلی آلومینیوم کلراید

PAC در دو نوع پلی آلومینیوم کلراید صنعتی و خوراکی تولید و عرضه می‌شود. پلی آلومینیوم کلراید به دو صورت جامد و مایع تولید می‌شود که نوع جامد آن به‌صورت پودر و یا کریستالی است و رنگ آن از سفید شیری تا زرد پر رنگ در گریدهای متفاوت موجود است.

کلرید آلومینیوم بازی، هیدروکسید آلومینیوم، کلرید آلومینیوم پلی بازی، اکسی کلرید آلومینیوم، کلروهیدرات آلومینیوم نام‌‌های دیگر این ترکیب هستند.

فرمول آن نیز AL۲ (OH)n CI۶ می‌باشد که کاربردهای بسیاری در صنعت دارد. در ادامه به کاربرد پلی آلومینیوم کلراید مختلف آن به‌طور کامل می‌پردازیم.

کاربرد پلی آلومینیوم کلراید

آلومینیوم از دیرباز به عنوان یک ماده منعقدکننده اصلی برای شفاف‌سازی آب آشامیدنی و مصارف صنعتی مورد استفاده قرار گرفته است. آلومینیوم به شکل سولفات آلومینیوم (آلوم) به طور گسترده استفاده شده است. اگرچه هزینه‌ها و مشکلاتی در رابطه با کاربرد آلوم وجود دارد، اما دلیل اصلی استفاده گسترده از آن، در دسترس بودن و نبود گزینه‌های کم هزینه‌تر بوده است.

آلوم بسیار اسیدی است و می‌تواند PH را حتی در صورت استفاده از دوزهای طبیعی به طور چشمگیری کاهش دهد. در نتیجه نیاز به تزریق مواد شیمیایی دیگری همراه آلوم به سیستم (آهک یا سود سوز آور) برای جبران کاهش PH می‌باشد. استفاده از آلوم همچنین باعث تولید مقادیر نسبتاً زیادی از لجن هیدروکسید آلومینیوم می‌شود. بنابراین، با نگاهی کلی به موارد ذکر شده، هزینه‌های استفاده از آلوم شامل موارد زیر خواهد بود:

• تنظیم PH قبل و بعد از استفاده از آلوم (با استفاده از آهک، سود سوزآور و …)
• تصفیه لجن (لخته سازی / آبگیری)
• دفع جامدات

افزایش هزینه‌های مربوط به مدیریت لجن، تنظیم PH و سایر تنظیمات دیگری که جهت دستیابی به کیفیت بالاتر آب مورد نیاز هستند، باعث ایجاد انگیزه برای دستیابی به منعقدکننده‌های مقرون به صرفه‌تر و کارآمد‌تر شده است.

برای این منظور، ترکیبات و محلول پلی آلومینیوم کلرید (PAC) با عملکردی بهتر از آلوم در نظر گرفته شد. نه تنها این هدف محقق شد، بلکه این ترکیبات، نسبت به آلوم مقرون به صرفه‌تر هستند. PAC تاثیر کمتری بر PH دارد و بنابراین نیاز به تزریق مواد شیمیایی جهت تنظیم PH را به حداقل می‌رساند. همچنین این ترکیبات به طور متوسط، با استفاده از ۳۰-۶۰٪ کمتر آلومینیوم عملکرد بهتری دارند و این به معنای کاهش درصد مشابهی در میزان لجن تولید شده است.

پلی کلراید آلومینیوم به عنوان کمک نگهدارنده و کمک آبگیرنده

شیمی پایانه‌تر (Wet end chemistry) عبارتست از مطالعه سطح و کلوئید شیمیایی اجزای مختلف، و فعل و انفعالات الیاف و مواد افزودنی، در فرآیند آبگیری و شکل گیری. در ده سال گذشته، روند اصلی توسعه شیمی پایانه‌تر در زمینه تبدیل کاغذسازی اسیدی به کاغذسازی قلیایی بوده است.

در صنایع کاغذسازی چین با استفاده از مواد اولیه الیاف غیر چوبی، به منظور بهبود مقاومت کاغذ و همچنین رفع مشکل آبگیری در این فرآیند تحقیقات گسترده‌ای در زمینه مواد افزودنی مختلف و توسعه روش‌های شیمی پایانه‌تر در شرایط قلیایی، انجام شده است. کاربرد پلی الومینویم کلراید در این صنعت باعث افزایش کیفیت کاغذ تولید شده و کاهش نیاز به الیاف طبیعی می‌شود.

منظور از نگهداری (retention) میزان ماندگاری الیاف، خرده الیاف و مواد پرکننده و افزودنی‌ها روی وایر در حین تشکیل ورقه و در طی فرآیند آبگیری می‌باشد. در حال حاضر، تئوری‌‎های مختلفی در این زمینه وجود دارد.

عمدتاً این فرآیند هم شامل مکانیسم مکانیکی و هم شامل انعقاد کلوئیدی می شود.  نگهداری مکانیکی شامل تشکیل تدریجی پیوند مکانیکی بین ذرات کاغذ است، این مکانیسم مشابه اثر فیلتراسیون است، به طوریکه تنها بخش بلندتر الیاف در الیاف کاغذ باقی می‌ماند.

در حال حاضر، تحقیقات زیادی در مورد مکانیسم نگهدارنده الیاف و پرکننده متمرکز شده است. این مطالعات در صدد آن هستند تا با ارائه مدل‌ها و نظریات مختلف، روش‌هایی جهت بهبود این فرآیند بیابند. اثر لخته سازی کلوئیدی شامل انعقاد و لخته سازی می‌شود.

فرآیند کم آبی مواد کاغذی به طور مستقیم بر کیفیت نهایی کاغذ و عملکرد دستگاه تاثیر می‌گذارد و با بهبود فرآیند فیلتر آب می‌توان بهره‌وری، کیفیت تشکیل ورق و میزان مصرف انرژی بهینه خواهد شد. بنابراین بهبود آبگیری فرآیند کاغذسازی یکی از موضوعات مهم تحقیقات در زمینه شیمی پایانه‌تر کاغذسازی است.

به طور کلی ، تقریباً همه عوامل نگهدارنده و  عوامل خنثی‌سازی در بهبود فرآیند آبگیری نقش دارند که از جمله این ترکیبات می‌توان به سولفات آلومینیوم، پلی آلومینیوم کلرید، نشاسته، پلی الکترولیت آنیونی و سیستم نگهداری میکرو ذرات اشاره کرد.

کاربرد پلی آلومینیوم کلرید در کاغذ سازی

پلی آلومینیوم کلرید مدت زیادی است که در تصفیه آب به عنوان منعقدکننده مورد استفاده قرار می‌گیرد. در سال‌های اخیر‌، الومینیوم کلرید به طور فزاینده‌ای در صنعت تولید کاغذ نیز استفاده شده است. در اوایل دهه 80، در اروپا کاربرد PAC در سیستم خنثی‌سازی توسعه یافت و آلومینیوم کلرید پلیمریزه شده جایگزین سولفات آلومینیوم شد.

پلی آلومینیوم کلراید در صنعت کاغذسازی و در تصفیه و آب فاضلاب (حاصل از فرآیند تولید کاغذ) به عنوان عامل خنثی‌سازی و همچنین عامل آبگیری و نگهداری الیاف مورد استفاده قرار می‌گیرد. علاوه بر این در کنترل زباله‌های آنیونی و حذف ناخالصی‌ها کاربرد دارد.

الومینیوم کلرید به عنوان عامل آهاردهی روزین در شرایط خنثی

به دلیل کمبود منابع در سراسر جهان، مواد اولیه کاغذ سازی بیش از پیش ارزشمند می‌شوند. پرکننده ارزان قیمت کلسیم کربنات CaCO3 تا آنجا که ممکن است به جای الیاف به کار می‌رود.

اروپا در اواسط دهه 80 پیشگام استفاده از فناوری آهاردهی روزین جهت تولید کاغذ خنثی بوده است. در فرایند تولید CaCO3 می تواند به عنوان پرکننده مورد استفاده قرار گیرد و البته عامل کلیدی موفقیت این فرآیند استفاده از پلی آلومینیوم کلرید به جای آلوم به عنوان عامل آهاردهی است.

پلیمریزاسیون آلومینیوم کلرید در محدوده خنثی یا قلیایی صورت می‌گیرد. در حالی که استفاده از آلوم Al2 (SO4) 3 در شرایط قلیایی و خنثی باعث تشکیل رسوب Al (OH) 3 می‌شود. در واقع کلرید الومینیوم منبع جدیدی برای یون‌های آلومینیوم در فرآیند کاغذسازی خنثی است که در محدوده 7/5 pH  انجام می‌شود.

بعد از اروپا، کارخانجات کاغذ سازی در آمریکای شمالی و بسیاری از مناطق دیگر این فناوری را به کار گرفتند و کاغذ سازی اسیدی را به کاغذ سازی خنثی تبدیل کردند. آهاردهی خنثی نه تنها با استفاده از این روش هزینه تولید را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد، بلکه استفاده از مواد لاستیکی سنتزی مانند (AKD) را محدود می‌کند.

البته با توجه به پایداری پلیمر آلومینیوم کلراید به عنوان ترکیبی معدنی، استفاده از این فرآیند، همچنان با مشکلاتی همراه است و نیازمند تحقیقات گسترده جهت بهبود و توسعه آن است.

موارد کاربرد پلی الومینیوم کلراید در صنعت

• منعقد کننده برای آب‌های مختلف صنعتی و قابل شرب
• ماده نگهدارنده برای کارخانه کاغذ، به عنوان عامل اندازه
• عامل روشن‌کننده در شکر، داروسازی، لوازم آرایشی و غیره
• عامل آبگیری

(فروش مواد شیمیایی دارویی) و (خرید مواد اولیه آرایشی بهداشتی)

سایر کاربردهای آلومینیوم کلرید

با تبدیل تدریجی فرآیند کاغذسازی اسیدی به قلیایی، افزایش کاشت بذر به تدریج از محدوده اسیدی، قلیایی به نوبه خود، افزایش خروجی آب سفید، خمیر کاغذ تشکیل شده، افزایش حجم تولید و ناخالصی‌های آنیونی، رفته رفته به مشکلات اساسی تبدیل شدند که در دراز مدت می‌توانست هم باعث تخریب دستگاه کاغذسازی شود و هم کیفیت کاغذ نهایی را کاهش دهد.

تجربه ثابت کرده است که پلی آلومینیوم کلراید با بار کاتیونی بالا، ترکیب مناسبی جهت حذف ناخالصی‌ها است. این ترکیب می‌تواند با ناخالصی‌های آنیونی ترکیب شده و از این طریق نه تنها تثایر تداخل ناخالصی‌های آنیونی در خمیر کاغذ را کنترل کندريال بلکه باعث بهبود آبگیری آن شود.

همچنین پلیمریزاسیون آلومینیوم کلرید به راحتی در سطح فیبر قابل جذب است ، همچنین می‌تواند با بار منفی پرکننده‌ها جذب شود و باعث می‌‌شود که آن‌ها بیشتر در صفحات باقی بمانند. هم‌افزایی با سایر پلیمرهای آلی می‌تواند به طور موثری میزان نگهداری مواد و عملکرد فیلتر آب دوغاب را بهبود بخشد.

علاوه بر این PAC همچنین می‌تواند با مکانیسمی مشابه حذف ناخالصی‌های آنیونی، لایه رزین را به طور موثر کنترل کند. در مقایسه با Al2 (SO4) 3، کلرید آلومینیوم می‌تواند رزین را به طور موثر روی الیاف ثابت کند، همچنین استفاده از PAC می‌تواند رسوب مواد غیر محلول مانند BaSO4 را تا حد زیادی کاهش دهد.

پلی آلومینیوم کلراید به یکی از “دستیاران” ضروری برای فعالان محیط زیست و تولید کاغذ در اروپا و آمریکای شمالی و سایر مناطق تبدیل شده است و عملکرد آن بیشتر در زمینه تصفیه آب و هر جنبه دیگری از شیمی پایانه‌تر کاغذسازی است. بنابراین تنها بر اساس تحقیقات عمیق و گسترده و بر اساس تجزیه و تحلیل محصولات پلیمری آلومینیوم کلرید می‌توان برای عملکردهای متفاوت این محصول و بهینه‌سازی شرایط استفاده از آن در محیط‌های مختلف، انتخاب معقولی داشت و به بهترین شکل ممکن از این منبع جدید آلومینیوم بهره برد.

خصوصیات فیزیکی و شیمیایی الومینیوم کلراید

Light Yellow Powder	Appearance
30%Min	Al2O3
۷۵-۸۵%	Basicity
کمتر از ۰٫۵%	Insoluble
کمتر از ۰٫۵%	N
کمتر از ۰٫۰۰۰۱	As
کمتر از ۰٫۰۰۰۱	Cr6+
کمتر از ۰٫۰۰۰۱	PH

اطلاعات پایه کلرید آلومینیم

نام تجاری	پک (PAC)
ماده تشکیل دهنده	آلومینا (AL2O3)
نام شیمیایی	پلی آلومینیم کلراید، آلومینیم پلی کلرید، آلومینیم کلروهیدرات
کاربردها	تصفیه آب و فاضلاب، کاغذسازی

مزایای استفاده از پلی آلومینیوم کلرید

نرخ رشد به کارگیری ترکیبات پلی آلومینیوم کلرید (PAC) بسیار چشمگیر بوده است. در بسیاری از مناطقی که پک برای یک بازه زمانی معقول به بازار عرضه شده است، جایگزین بیش از ۷۵٪ کل تقاضای آلوم شده است.

تقریباً در همان زمان که پک ساخته شد، پلیمرهای آلی دیگری نیز به عنوان کمک منعقدکننده به صنعت تصفیه آب معرفی شدند. اگرچه این پلیمرها اساسا به اندازه منعقدکننده‌های اصلی موثر نیستند، اما کاربرد آن در کنار آلومینیوم باعث بهبود عملکرد کلی می‌شود.

امروزه با پیشرفت در این زمینه و با دستیابی به نسل سوم ترکیبات تصفیه آب، مزایای استفاده همزمان از PAC و منعقدکننده‌های آلی، روش‌های بهینه‌ای را در این صنعت به ارمغان آورده است. استفاده از ترکیبات پلی الومینیم کلرید با بالاترین سطح عملکرد، هزینه‌های کلی فرآیند را از جمله هزینه‌های مربوط به کنترل pH و دفع لجن را تا حد زیادی کاهش می‌دهد. همچنین محصول کلرید الومینیم به ساده سازی فرایندها کمک می‌کند، زیرا نیاز به تزریق سایر مواد شیمیایی را از بین می‌برد.

(فروش مواد شیمیایی تصفیه آب)

به طور کلی مزایای استفاده از آلومینیوم کلراید عبارتست از:

اثر تصفیه کننده آن در آب‌های با دمای پایین، کدورت کم و بسیار آلوده به مواد آلی، بسیار بهتر از منعقدکننده‌های آلی دیگر است، علاوه بر این، هزینه تصفیه ۲۰ تا ۸۰ درصد کاهش می‌یابد.

• پلی آلومینیم کلرید می‌تواند به شکل‌گیری سریع لخته (خصوصاً در دمای پایین) منجر شود.
• دوز PAC نسبت به سایر فلوکولانت‌ها کوچک‌تر است، که برای بهبود کیفیت آب تصفیه شده بهتر است.
• این ترکیب با طیف گسترده‌ای از آب‌ها در دماهای مختلف (در تابستان و زمستان) و در مناطق مختلف (در جنوب و شمال چین) سازگاری دارد.
• الومینیم کلراید می‌تواند با طیف وسیعی از مقدار PH= 5-9 سازگار باشد و می‌تواند بعد از پردازش، مقدار PH و قلیائیت را کاهش دهد.
• پک (PAC) نسل جدید منعقدکننده است که خصوصیات ویژه آن از عملکرد ماده اصلی تشکیل‌دهنده فعال آن یعنی پلی آلومینیوم کلراید ناشی می‌شود. ترکیبات PAC به صورت محلول در آب یا به صورت پودر عرضه می‌شود، که عملیات حمل و نقل، ذخیره‌سازی و کاربرد آن در دوز مورد نیاز را تسهیل می‌کند.

از دیگر مزایای منعقد کننده پلی آلومینیوم

• مقدار آلومینیوم باقیمانده در آب تصفیه‌شده کم است ، به طور معمول ۰٫۰۱-۰٫۰۵ میلی گرم در لیتر.
• آلومینیوم کلرید و آلومینیم کلرو هیدرات در آب با دمای کم، بسیار خوب کار می‌کنند. در صورتیکه در دماهای پایین ذرات آلوم به یکدیگر می‌چسبند و فلاک تشکیل می‌دهند. در حالی که لخته‌های تشکیل شده از منعقدکننده‌های پلی آلومینیوم تمایل دارند به طور مساوی در دمای کم و در دمای معمولی آب مستقر شوند.
• استفاده از PAC لجن کمتری را در مقایسه با آلوم در دوز معادل، ایجاد می‌کند.
• دوزهای پایین‌تری از کلراید آلومینیم برای دادن نتایج معادل آلوم، مورد نیاز است. به عنوان مثال، دوز ۱۲ میلی‌گرم در لیتر پلی آلومینیم (۱۰۰٪) برای تصفیه آب رنگی کم کدورت نسبت به عملکرد مشابه به دست آمده هنگام استفاده از دوز آلوم ۵۵ میلی‌گرم در لیتر مورد نیاز بود.
• افزایش کلرید در آب تصفیه شده بسیار کمتر از افزایش سولفات از آلوم است و در نتیجه افزایش کلی در TDS آب تصفیه شده کاهش می‌یابد.
• منعقدکننده‌های پلی آلومینیوم به طور معمول دو برابر قیمت مایع آلوم هستند به ازای هر کیلوگرم آلومینیوم. با این حال، دوزهای پایین‌تر از منعقد کننده و دوزهای کم باز، قبل و بعد از تصفیه آب می‌توانند استفاده از پلی آلومینیم‌ها را اقتصادی کنند. محلول آلومینیوم کلراید (۱۰٪ Al2O3) برای نگهداری در دمای کمتر از ۵۰ درجه سانتی‌گراد برای ۴ تا ۵ ماه پایدار است و برای استفاده زیاد و دوز فله بسیار ایده‌آل است.

تولید پلی آلومینیوم کلراید

پلی آلومینیم کلرید، از طریق واکنش PAC 18٪ با سولفات آلومینیوم و دو نوع پایه مختلف تولید می‌شود. این واکنش در شرایط اتاق و بدون تشکیل باقیمانده جامد- برخلاف سایر فرآیندهای تجاری که نیاز به تصفیه دارند، انجام می‌شود. این محصول دارای پایداری مناسب جهت ذخیره‌سازی و دامنه pH2-3 می باشد.
محصول نهایی این فرآیند پلی آلومینیوم کلرو هیدروکسی سولفا، با قلیائیت قابل تنظیم بین ۶۸-۶۰، شامل یک پایه دوم به عنوان عامل توالی است. این عامل توالی‌ساز، به‌طور قابل توجهی ویژگی‌های پلیمر را بهبود می بخشد. از جمله آن می‌توان به افزایش سرعت انعقاد و لخته‌ سازی، حتی در صورت کدورت کم و دمای پایین اشاره کرد. همچنین قابلیت ذخیره سازی محصول نهایی را افزایش می‌دهد.

پلیمر به طور کامل در آب تصفیه شده هیدرولیز می‌شود و باقیمانده آلومینیوم، کمتر از ۱۰۰ ppb با دوز ۲۰ ppm به جای می‌ماند، در حالیکه PAC 9-10٪ HB استاندارد تقریباً ppb200 یون آلومینیوم به جای می‌گذارد.

در واحدهای تولید PAC 9HB ، میزان قلیائیت برای محصول خروجی از طریق سیستم کنترل نرم افزار تنظیم می‌شود. به این ترتیب، می‌توان فرآیند واحد تولید را براساس خصوصیات مختلف فیزیکی-شیمیایی مواد اولیه مورد استفاده در مخزن‌های مختلف اصلاح کرد، تا در نهایت میزان قلیائیت مورد نظر به دست بیاید.

خطوط تولید PAC 18٪ در مخزن با واکنش اچینگ دسته‌ای آلومینا با محلول آبی اسید هیدروکلریک انجام می‌شود. واکنش در یک راکتور شیشه‌ای مجهز به همزن داخلی صورت می‌گیرد. در حین واکنش دمای رآکتور کنترل می‌شود و در پایان واکنش محصول واکنش به مخزن نگهدارنده تخلیه می‌شود.

محصول تخلیه شده در همزن نگهداری می‌شود و آلومینایی که وارد واکنش نشده، با استفاده از عملیات فیلتراسیون از آن جدا می‌شود. محصول شفاف به داخل ظرف‌هایی انتقال می‌یابد تا محصول در شرایط استاندارد نگهداری شود.

بدین منظور آب، اسید هیدروکلریک و یا سولفات آلومینیوم با توجه به مشخصات بازار هدف، می‌تواند با محصول مخلوط شود. پساب مایع، که عمدتاً شامل آب‌های اسیدی است، در مخزن نگهدارنده جمع‌آوری می‌شوند تا پس از بازیافت مجددا وارد خط تولید شوند.

منعقدکننده پلی آلومینیوم کلراید و انواع آن

ترکیبات پلی آلومینیوم کلراید در گریدهای مختلف تولید می‌شود از جمله:

• PAC 18٪ :PAC مایع با قلیائیت متوسط ، حاوی %۰/۵ ± %۱۷/۵ Al2O3، مخصوص پساب و خنثی‌سازی. این ماده به عنوان کمک منعقدکننده اولیه برای هر فرآیند شفاف سازی / لخته سازی مربوط به تصفیه آب‌های سطحی یا زیرزمینی و پساب‌های شهری یا صنعتی استفاده می‌شود. PAC 18 با توجه به میزان بالای آلومینیوم منجر به مصرف دوز کمتری و در نتیجه کاهش حجم لجن و لزوم تنظیم PH می‌شود. همچنین باعث بهبود حذف جامدات و یا فسفر نسبت به منعقدکننده‌های معمولی می‌شود.
• PAC 9٪ HB :PAC مایع با قلیائیت بالا، حاوی %۰/۵ ± %۹ Al2O3 ، مخصوص آب آشامیدنی.
  PAC 9 نیز با توجه به میزان بالای آلومینیوم منجر به مصرف دوز کمتری و در نتیجه کاهش حجم لجن و لزوم تنظیم PH می‌شود. همچنین باعث بهبود حذف جامدات و یا فسفر نسبت به منعقدکننده‌های معمولی می‌شود.
• PAC 30٪: فرم پودری با قلیائیت متوسط، حاوی %۰/۵ ± %۳۰ Al2O3

PAC 9 HB با کارایی بالا برای آب آشامیدنی

برای به دست آوردن نتایج خوب در تصفیه آب آشامیدنی، که در آن باید از پلی الکترولیت به دلیل خاصیت جهش زایی صرف نظر کرد، از میزان کمتر آلومینیوم و با قلیائیت بالاPAC 9٪ -۱۰٪ Al2O3 استفاده می‌شود.
معمولاً ، PAC 9 ٪ -۱۰٪ Al2O3 با رقیق‌سازی PAC 18٪ Al2O3 در یک پایه مانند Na2CO3 جهت دستیابی به قلیائیت %۷۰-%۵۸ ، تولید می‌شود. این ترکیب و فرمولاسیون مشابه آن حدود ppb200 یون آلومینیوم در آب تصفیه شده آزاد می‌کنند که از پایداری محدودی برخوردار است.

برای خرید مواد شیمیایی در صنایع متعدد و همچنین خرید پلی آلومینیوم کلراید می‌توانید با شماره زیر با کارشناسان بخش فروش دکتر کمیکال در ارتباط باشید.

 

02166568403

[prod_promo promo_type=’product-promo’ prod_heading=’3790′ cat_heading=’48’ heading=’فروش پلی الکترولیت آنیونی’ imgsize=’125′ desktopimg=” mobileimg=” style=’custom-sub’ subheading_size=’15’ label=’اکنون سفارش دهید’ link=’product,3792′ link_target=’_blank’ size=’small’ icon_select=’no’ icon=’ue800′ font=’entypo-fontello’ headingcolor=’custom-color-heading’ headingcustom_font=’#00b578′ subcolor=” custom_subfont=” color=’custom’ custom_bg=’#00b578′ custom_font=’#ffffff’ custom_class=” av_uid=’av-kjttmmvd’] کیسه 25 کیلویی فروش انواع پلی الکترولیت آنیونی و کاتیونی، جهت کسب اطلاعات بیشتر با دکتر کمیکال تماس بگیرید. [/prod_promo] [prod_promo promo_type=’product-promo’ prod_heading=’3792′ cat_heading=’48’ […]